ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ ΖΟΥΜΕ…

12,72

ISBN: 9789609794411
Σελίδες: 344
Διάσταση: 14 x 21

Περιγραφη

Τι σημαίνει να ζεις στο ίδιο σπίτι με τον άνθρωπό σου και τα παιδιά σου;
Ο κόσμος του σπιτιού μας γίνεται κοινωνία αυθεντική όταν στηρίζεται στα πρόσωπά του και τους ρόλους τους, στο μοίρασμα, στην ανοχή των λαθών και των αδυναμιών των άλλων, στην επίγνωση των δικών μας…
Στο ίδιο σπίτι ζούμε σημαίνει ότι συμπορευόμαστε, όσο κι αν οι καιροί μας τείνουν να μετατρέψουν το σπίτι σε πανδοχείο…
Στο ίδιο σπίτι συναντιούνται οι ελευθερίες μας και βιώνουμε τους ίδιους πειρασμούς…
Στο ίδιο σπίτι ζούμε… κι όμως μπορούμε, όταν εμπιστευτούμε τον Χριστό.
Οι ενότητες και τα κείμενα αυτού του βιβλίου έχουν να κάνουν με τα βιώματα της οικογενειακής, της ενοριακής, της σχολικής, της κοινωνικής πραγματικότητας και την απόφαση, να μην σιωπήσουμε, να μην παραιτηθούμε, να μην αφεθούμε στο “δεν πειράζει” των καιρών.

Περιεχομενα

ΣΧΕΣΕΙΣ. ΟΣΟ ΔΙΝΩ ΠΛΟΥΤΙΖΩ!

– Πόση αλήθεια αντέχουμε ν’ ακούσουμε;
– Η δυσκολία μιας καλημέρας
– Γιατί δεν μ’ ακούς;
– Εγώ φταίω για όλα;
– Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;
– Πότε ωφελούμαι και πότε βλάπτομαι στον γάμο;
– «Ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ»
– Σ’ αγαπώ η σε θέλω;
– Η υπομονή δεν έχει νόημα χωρίς αγάπη
– Συγνώμη γι’ αυτό που δεν είμαι
– Γιατί ενώ γνωρίζουμε το σωστό στην σχέση, δεν το πράττουμε;
– Η ζήλεια
– Πες μου πως είναι ψέμα
– Δικαίωμά μου!
– Κρίση και κατάκριση στις σχέσεις
– Η γλώσσα της σιωπής στην καθημερινότητα του ζευγαριού
– Τα παιδιά μπροστά στο διαζύγιο
– Τα παιδιά ως διαιτητές

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΓΩ ΠΛΑΤΑΙΝΕΙ!

– Ο διάλογος στην οικογένεια
– Η χαρά στις σχέσεις της οικογένειας
– Η διάκριση στην ζωή της οικογένειας
– Η «ασυμφωνία χαρακτήρων» και τα παιδιά στην οικογένεια
– Θυμάμαι τι μου έκανες, δεν θυμάμαι τι σου έκανα
– «Ο λογισμός του εγώ» στην οικογένεια
– Τα υλικά πράγματα και η οικογενειακή ζωή
– Η κοινωνία καθορίζει τους ρόλους στην οικογένεια;
– Οικογένεια και παιδεία
– Πηγαίνω μαζί με το παιδί μου σχολείο;
– Μοιάζουμε στους γονείς μας;
– Η Σαρακοστή στην ζωή της οικογένειας
– Δεν προλαβαίνω να προσευχηθώ
– Ένα πρότυπο οικογένειας

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ

– «Μόλις ξυπνήσω το πρωΐ τα βλέπω όλα μαύρα»
– «Εργαζόμενη γυναίκα-μητέρα-νοικοκυρά»
– «Άντρας που δεν έκλαψε μέσα στην αγάπη…»
– «Προσευχή»
– «Αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα»
– «Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε»
– «Μαμά, γερνάω»
– «Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά»
– «Πεθαμένες καλησπέρες δεν γουστάρω να μου πει»
– «Κάπου θα συναντηθούμε, στο ίδιο σπίτι ζούμε»
– «Έφυγες νωρίς»

ΠΑΙΔΙΑ. ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ!

– Γιατί δεν μας ακούνε τα παιδιά μας
– Τα παιδιά δεν μας ανήκουν!
– Έφηβοι και γονείς: Μεγαλώνοντας μαζί
– Δεν μπορώ να πω όχι στα παιδιά μου
– Δεν είναι εύκολο να είσαι γονέας
– «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου»
– Άδειες ψυχές
– Ο δημιουργός, ο διαχειριστής και ο ράθυμος
– Η εποχή μας δεν ζει τον έρωτα!
– Ο έρωτας, δωρεά του Θεού!
– Τα νεανικά όνειρα και οι εξετάσεις
– Γιατί αρέσει στους νέους το κακό;
– Fortnite: εξόντωσε τους συμπαίκτες σου για να μείνεις ζωντανός!
– «Μπλε φάλαινα…»
– Το παιδί-καταναλωτής
– Ένα αλλιώτικο ξενύχτι στις διακοπές
– Νέοι και μουσική
– Νέοι και Instagram
– Νέοι και ανθρώπινος πόνος
– Νέοι και μετανάστευση
– Νέοι, βία και ποδοσφαιρικός φανατισμός
– Νέοι και εθνικές ρίζες
– Ένα σύνθημα
– Νέοι, πίστη και επιστήμη
– Νεο-αθεΐα και νέοι
– Νέοι και προσευχή
– Νέοι και Καινή Διαθήκη
– Νέοι και θεία Ευχαριστία
– Φοιτητές και Εκκλησία
– Νέοι και Πατέρες της Εκκλησίας
– Η νηστεία, σημάδι αντίστασης για τους νέους
– «Στο μηδέν βάζω “δεν” και συνεχίζω»

ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!

– Τα ξέρω όλα
– Οι κακές συνήθειες
– Δεν με λυπάσαι, μαμά;
– Μια κοινωνία με θράσος και αγένεια
– Δικαίωμα στην ζωή, όχι στις εκτρώσεις
– Τα διαγωνίσματα της Κυριακής
– Στην ουρά για κινητό
– Κουράστηκα!
– «Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω…»

ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΑΣ

– Σε παιδεύω γιατί σ’ αγαπώ!
– Είμαι μόνιμα στις μαύρες μου!
– Έχω λογισμούς εναντίον σου
– Ο γάμος δεν είναι δρόμος στρωμένος με τριαντάφυλλα
– Που βρίσκομαι σε σχέση με τον άλλο;
– Οι σχέσεις προχωρούν όταν υπάρχει ταπείνωση
– «Δεν θα δακρύσω πια για σένα»
– Κάθε έργο αγάπης είναι προσευχή
– Ο ένας για τον άλλον πηγή ειρήνης και χαράς!
– Εγώ δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, εσύ πως μπορείς να ζεις χωρίς εμένα;
– Έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου
– Ήταν θέλημα Θεού να σε παντρευτώ η ας πρόσεχα;

Συγγραφεας

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Μουρτζανός γεννήθηκε στην Ερμούπολη Κυκλάδων το 1971. Τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Λάρισα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Περάτωσε με επιτυχία σεμιναριακά μαθήματα του μεταπτυχιακού κύκλου του τομέα Κλασσικής Φιλολογίας. Από το 2009 είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το Δεκέμβριο του 1995 χειροτονήθηκε διάκονος και το Σεπτέμβριο του 1996 πρεσβύτερος από τον τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλο. Διακόνησε ως υπεύθυνος του Γραφείου Νεότητος και του τομέα κατασκηνώσεων, καθώς και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου και της ιστοσελίδας στο Διαδίκτυο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος από το 1998 ως το 2002, στα χρόνια της Αρχιερατείας του Μητροπολίτου Ιγνατίου. Το Σεπτέμβριο του 2002 διορίσθηκε ως θεολόγος στην Μέση Εκπαίδευση και από το 2003 ζει στην Κέρκυρα, όπου υπηρετεί, κατόπιν αποφάσεως του Σεβ. Μητροπολίτου Νεκταρίου, ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, υπεύθυνος του Γραφείου Νεότητος και του τομέα κατασκηνώσεων και εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίων Πάντων Κέρκυρας.
Έχει την ευθύνη έκδοσης του νεανικού περιοδικού ΒΗΜΑΤΑ της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας. Είναι παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών και έχει παρουσιάσει εισηγήσεις τόσο σε επιστημονικά όσο και σε ιερατικά συνέδρια, ενώ αρθρογραφεί τακτικά στον εκκλησιαστικό Τύπο. Είναι υπεύθυνος για τη σύνταξη των κατηχητικών βοηθημάτων της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, με γνώμονα μία πιο σύγχρονη κατήχηση, καθώς και συντονιστής συνάξεως Φοιτητών και Επιστημόνων στην Κέρκυρα.
Είναι έγγαμος και πατέρας τεσσάρων παιδιών.