ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ του Ευάγγελου Βενιζέλου

Ένας επιστήμονας καθίσταται διανοούμενος όταν μπορεί να συνδέσει την επιστημονική γνώση του με τον δημόσιο λόγο και  με τη λειτουργία της κοινωνίας των πολιτών. Ο Δημήτρης Λινός προσέρχεται στην άσκηση αυτή με τρεις ιδιότητες, φαινομενικά αντιφατικές, που συγκλίνουν. Είναι ταυτοχρόνως ένας ακαδημαϊκά καταξιωμένος μάχιμος χειρουργός υψηλής εξειδίκευσης και μεγάλης εμπειρίας που κινείται με την ίδια άνεση στο ελληνικό και το αμερικανικό πανεπιστημιακό περιβάλλον, ένας ενεργός πολίτης που ενδιαφέρεται για μεγάλα δημόσια ζητήματα, όπως η υγεία και η εκπαίδευση, διαθέτοντας τον ευρύ ορίζοντα του πολίτη του κόσμου, ένας πιστός χριστιανός που νιώθει την ανάγκη όχι μόνο να ομολογήσει την πίστη του αλλά και να εισέλθει στα ενδότερα του παραπετάσματος για να διακονήσει ως κληρικός, χωρίς όμως να χάνει τις θύραθεν ευαισθησίες του και ιδίως την πλουραλιστική και ανοικτή θεώρηση του κόσμου.

Η σύνθεση είναι δύσκολη και η ισορροπία λεπτή, γιατί κάθε όψη του πολυπρισματικού αυτού προσώπου κρίνεται από άλλο ακροατήριο, σε διαφορετικά συνήθως συμφραζόμενα. Τώρα όλα τα πιθανά ακροατήρια καλούνται να συνυπολογίσουν όλες τις πτυχές και τις πτυχώσεις ενός δημοσίου λόγου που δεδηλωμένα κινείται σε πολλά επίπεδα ταυτοχρόνως. Ο συγγραφέας των κειμένων που συγκροτούν τον τόμο αυτόν, προειδοποιεί όμως πάντα τον αναγνώστη για τις συντρέχουσες ιδιότητές του. Στον αναγνώστη συνεπώς εναπόκειται να προσλάβει και να κρίνει.

Πριν από λίγους μήνες είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τον συγγραφέα σε ένα κύκλο σεμιναρίων που διευθύνει με γενικό θέμα τη σχέση θρησκείας και ιατρικής, για τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στη χριστιανική αφενός και τη συνταγματική αφετέρου αντίληψη περί βιοηθικής. Συνάντησα έναν εξαιρετικό οικοδεσπότη και έναν ακαδημαϊκά απροκατάληπτο συνομιλητή.

Η υγεία, η παιδεία, η θρησκεία, η Ελλάδα, η διασπορά και προφανώς η επικαιρότητα είναι τα κεφάλαια στα οποία κατατάσσονται τα κείμενα του τόμου. Αυτά είναι όμως και τα μεγάλα κεφάλαια της ζωής και της δράσης του συγγραφέα. Φαίνεται πώς ισχύει η διαπίστωση ότι κάθε βιβλίο, ακόμη και το πιο τεχνικό, είναι κατά βάθος αυτοβιογραφικού χαρακτήρα. Η συγκρότηση του τόμου προσδίδει άλλωστε διάρκεια στα κείμενα, τα συσχετίζει, μας επιτρέπει να δούμε τη ματιά με την οποία ο Δημήτρης Λινός βλέπει τη μεγάλη εικόνα, ακόμη και όταν αυτή σχηματίζεται με ψηφίδες. Ελπίζω να συνεχίσει με τον ίδιο διακριτικό ζήλο και την ίδια υψηλή ποιότητα τις δημόσιες παρεμβάσεις του.

 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Όταν είπα στον γιό μου ότι φτιάχνω ένα βιβλίο με τις απόψεις μου για διάφορα θέματα, μου ανέφερε γνωστό αγγλικό γνωμικό για τον ορισμό των «απόψεων» και γέλασα πολύ. Ο καθένας από μας έχει και τη δική του άποψη! Τι χρειάζονται οι απόψεις των άλλων; Και όμως, στην πραγματική ζωή, ο ένας έχει ανάγκη τον άλλο. Αυτός που γράφει μία άποψη έχει ανάγκη από αυτόν που θα τη διαβάσει και το αντίθετο. «Ο ατομισμός αποδεικνύεται ένα μεγάλο ψέμα: τίποτα δεν υπάρχει μόνο του. Όλη η ύπαρξη, όχι μόνο του ανθρώπου αλλά και όλης της φύσεως είναι ένα γεγονός κοινωνίας» σύμφωνα με τον μακαριστό Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα. Είναι αλήθεια ότι στις μέρες μας λίγοι γράφουν και πολύ λιγότεροι διαβάζουν.

Ο λόγος, για τον οποίο τελικά προχώρησα στην έκδοση αυτού του βιβλίου, είναι η ανάγκη να υπερασπισθούμε την άποψή μας απέναντι στην απίστευτη τοξικότητα των αντίθετων, συχνά ανώνυμων, απαντήσεων, η οποία σήμερα εκδηλώνεται κυρίως στο διαδίκτυο. Διακεκριμένοι επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων φοβούνται να γράψουν την άποψή τους για πρόσωπα, για τις προτάσεις τους για το μέλλον της χώρας μας, για την καταγγελία λαθεμένων κυβερνητικών πρωτοβουλιών και απαράδεκτων πολιτικών, ακαδημαϊκών αλλά και εκκλησιαστικών συμπεριφορών. Και όμως, έχουμε τόση ανάγκη σήμερα από τις απόψεις και προτάσεις των καλών συνανθρώπων μας, απέναντι στην απειλή της κυριαρχίας των κακών που μας περιτριγυρίζουν!

Οι «απόψεις» μου έχουν καταγραφεί εδώ και πολλά χρόνια σε εφημερίδες (κυρίως στην «Καθημερινή» και «Τα Νέα»). Μάλιστα κράτησα τα πιο πρόσφατα κείμενά μου, αν και είναι εντυπωσιακό ότι και η προ τριακονταετίας επιχειρηματολογία θα μπορούσε άνετα να επαναληφθεί και σήμερα.

Προσπάθησα να χωρίσω τα περιεχόμενα σε θέματα που έχουν σχέση με την Υγεία, την Παιδεία, τη Θρησκεία, την Ελλάδα, τη Διασπορά, την Επικαιρότητα. Τελικά, όμως, σε κάθε «άποψη» συνειδητά ή ασυνείδητα «μπλέκονται» αυτά που γράφω με τις εμπειρίες που έχω ως γιατρός, ως Καθηγητής, ως εθελοντής ιερέας, ως πατέρας πολλών παιδιών της Διασποράς.

Ως μέλος της ακαδημαϊκής ομάδας του Harvard Initiative on Health, Spirituality and Religion και συντονιστής ανάλογων διαδικτυακών «μαθημάτων» στην Ελλάδα, ανακαλύπτω τελευταία ότι αυτή η σύνδεση είναι πιο αληθινή και δυναμική για την ζωή μας απ’ ό,τι πιστεύαμε στο παρελθόν.

Αυτή είναι μία ακόμα δικαιολογία που μετέφερα τις κατά καιρούς «απόψεις» μου, στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας και του οποίου ελπίζω να διαβάσετε και τις επόμενες σελίδες…

Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Λινός

Καθηγητής Χειρουργικής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Lecturer Harvard Medical School

πρ. Πρόεδρος International Association of Endocrine Surgeons